بررسی عوامل موثر بر ارتقاء اجرای برنامه پزشک خانواده از دیدگاه اعضای تیم سلامت

سابقه و هدف: هدف نهایی نظام ارائه خدمات بهداشتی درمانی هر کشوری، ارتقا سطح سلامت آحاد مردم می باشد . از جمله اصلاحات ایجاد شده در نظام سلامت ایران برنامه پزشک خانواده است که از سال 1384 در کشور به اجرا درآمد . این مطالعه با هدف تبیین تجارب پزشکان خانواده و اعضای تیم سلامت در مورد برنامه پزشک خانواده انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی از نوع فنومنولوژی (پدیدار شناسی ) می باشد . روش جمع آوری اطلاعات مصاحبه عم یق فردی (نیمه ساختار یافته ) بود که با سه گروه از پزشکان، ماماها و بهورزان انجام و از تجارب آنان در مورد برنامه پزشک خانواده سوال شد . در مجموع 55 مصاحبه صورت گرفت که در آن ن ظرات 15 پزشک، 15 ماما و 25 بهورز جمع آورری شد . نمونه گیری به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف بودو برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آنالیز محتوا با رویکرد قراردادی استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه از واحدهای معنی خلاصه شده در مجموع 2 درون مایه استخراج شد که عبارت بودند از عوامل مدیریتی و منافع عمومی . ابتدا کدهای متفاوت بر اساس شباهت ها و تفاوت ها با یکدیگر مقایسه و در داخل طبقات اصلی و زیر طبقات جای داده شدند که ب ه طور کلی 7 طبقه اصلی شامل (سازماندهی، برنامه ریزی نیروی انسانی، فرایند ارائه خدمات، ارزشیابی، آشناسازی، منافع بهداشتی درمانی و منافع اقتصادی) و 5 زیر طبقه شامل (عوامل بازدارنده اداری، عوامل بازدارنده رفاهی، عوامل بازدارنده انگیزشی، توجیه ناکافی سیستم بهداشتی درمانی و توجیه ناکافی مردم) ایجاد شد. استنتاج: برگزاری آموزش های توجیهی برای کلیه افراد درگ یر در برنامه اعم از پزشکان، اعضای تیم سلامت و مردم و همچنین بازنگری برنامه در خصوص رفع نواقص سیستم ارجاع و شرح وظایف کارکنان و زمان سنجی ارایه خدمات پیشنهاد می شود.